ใบสำคัญแสดงสิทธิอนุพันธ์ได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางทั่วโลกโดยเฉพาะเยอรมนี และประเทศแถบเอเชีย เช่น ฮ่องกง ไต้หวัน สิงคโปร์ เกาหลี ในประเทศไทย เราเคยมี SCB-C1 และ SCIB-C1 ที่ออกโดยกองทุนฟื้นฟูและพัฒนาระบบสถาบันการเงิน ซึ่งก็ได้รับความนิยมอย่างสูงมาแล้วในอดีต
ปัจจุบัน เคจีไอ เป็นผู้บุกเบิกและเป็นบริษัทหลักทรัพย์รายแรกที่เสนอขายใบสำคัญแสดงสิทธิอนุพันธ์ (PTT13CA) แก่นักลงทุนในเดือนมิถุนายน ปี 2552

• หลักทรัพย์ที่ผู้ออกให้สิทธิแก่ผู้ถือในการซื้อ/ขายหลักทรัพย์อ้างอิงได้ตามราคาและช่วงเวลาที่ระบุไว้ล่วงหน้า  โดยผู้ถือสามารถเลือกใช้สิทธิหรือไม่ก็ได้ แต่ผู้ออกมีหน้าที่ต้องรับการใช้สิทธินั้นหากผู้ถือยื่นขอ
• ผู้ออก เป็นสถาบันการเงิน ที่ได้รับอนุญาตจาก ก.ล.ต. และไม่ใช่บริษัทเจ้าของหลักทรัพย์  เช่น บริษัทหลักทรัพย์   
• หลักทรัพย์อ้างอิงของ DW สามารถอ้างอิงบน หุ้นใน SET100, ดัชนีหุ้น หรืออีทีเอฟ ตามประกาศของตลาดหลักทรัพย์ฯ
• DW มี 2 ประเภท :  สิทธิในการซื้อ (Call) และสิทธิในการขาย (Put) หลักทรัพย์อ้างอิง
• การถือหลักทรัพย์ของผู้ออกเพื่อรองรับการใช้สิทธิของ DW มี 3 แบบ 1) ถือเต็มจำนวน (Fully-Collateralized)  2) ถือบางส่วน (Partial-Collateralized) และ 3) ไม่ต้องถือเลย (Non-Collateralized)
  
• วิธีส่งมอบและชำระราคา มี 2 วิธี : ส่งมอบหลักทรัพย์จริง (Physical Settlement) หรือ ชำระราคาเป็นเงินสด (Cash Settlement) ซึ่งโดยปัจจุบันวิธีส่งมอบและชำระราคานั้นเป็น แบบชำระราคาเป็นเงินสด

ผู้ออกให้สิทธิแก่ผู้ถือในการซื้อหุ้นอ้างอิง ตามราคาใช้สิทธิ (Exercise Price) ในช่วงเวลาที่ผู้ออกกำหนด ซึ่งผู้ถือสามารถใช้สิทธิได้โดยอัตโนมัติเมื่อราคาหุ้นอ้างอิงสูงกว่าราคาใช้สิทธิโดยไม่ต้องยื่นเรื่องขอใช้สิทธิ  และผู้ถือจะได้รับชำระราคาเป็นเงินสดจากผู้ออก (Cash Settlement) เท่านั้น โดยไม่มีการส่งมอบหุ้นอ้างอิง
ตัวอย่าง
ผู้ถือมี DW 1,000 หน่วย ราคาหุ้นอ้างอิง 15 บาท ราคาใช้สิทธิ 10 บาท และอัตราส่วนการใช้สิทธิ 1 DW ต่อ 1 หุ้น  ในกรณีนี้ ผู้ถือจะได้รับเงินจากการใช้สิทธิเท่ากับ 5,000 บาท ((15-10) x 1,000)  (ส่วนต่างระหว่างราคาหุ้นอ้างอิงและราคาใช้สิทธิคูณด้วยจำนวนหุ้นที่มีสิทธิซื้อ)
ระวัง : ผู้ถือต้องยื่นเสียภาษีเงินได้จากการใช้สิทธิบนรายได้ 5,000 บาท

1)   ความเสี่ยงด้านความน่าเชื่อถือของผู้ออก     DW มีความเสี่ยงมากกว่าวอร์แรนท์ เนื่องจากผู้ออกวอร์แรนท์ คือ บริษัทเจ้าของหุ้น ดังนั้นเมื่อผู้ถือวอร์แรนท์ใช้สิทธิก็ไม่มีความเสี่ยงที่จะต้องกังวลว่าใช้สิทธิแล้วไม่ได้หุ้น เพราะบริษัทเจ้าของหุ้นสามารถจดทะเบียนเพิ่มทุนเพื่อนำหุ้นมารองรับการใช้สิทธิได้ตลอดเวลา  

แต่กรณีของ DW ผู้ออกไม่ใช่บริษัทเจ้าของหุ้น เมื่อผู้ถือใช้สิทธิ ผู้ออกต้องหาหุ้นเพื่อรองรับการใช้สิทธิ นั่นก็คือความเสี่ยงด้านเครดิต (Credit Risk) ที่ผู้ออกอาจไม่มีหุ้นรองรับการใช้สิทธิ  นักลงทุนจึงควรพิจารณาถึงความเสี่ยงในส่วนนี้ด้วย  ทั้งนี้ ก.ล.ต. ได้กำหนดเกณฑ์คุณสมบัติของผู้ที่สามารถออก DW ไว้  นักลงทุนจึงวางใจได้ส่วนหนึ่งว่าผู้ออกต้องมีความน่าเชื่อถือและความสามารถที่จะบริหารความเสี่ยงที่เป็นมาตรฐาน

ปัจจัย	เพิ่มขึ้น / ลดลง	ผลกระทบต่อราคา DW
ราคาหุ้นอ้างอิง
ความผันผวนของหุ้นอ้างอิง
อายุคงเหลือของ DW
อัตราดอกเบี้ย
เงินปันผลของหุ้นอ้างอิง

หมายเหตุ : ในปัจจุบันผู้ออกมีการปรับสิทธิสำหรับเงินปันผล

 ผู้ออกก็ได้รับผลประโยชน์จากการออก DW เช่นกันแต่ ไม่ใช่กำไรจากเงินค่าขาย DW ดังที่หลายคนเข้าใจ หากแต่เป็นกำไรจากการบริหารความเสี่ยงจากการออก DW  เพราะผู้ออกต้องซื้อหุ้นอ้างอิงบางส่วนเพื่อป้องกันความเสี่ยง  หากหุ้นอ้างอิงมีราคาสูงขึ้น  ผู้ออกก็ต้องซื้อหุ้นเพื่อป้องกันความเสี่ยงเพิ่มขึ้น  ในทางตรงกันข้าม หากหุ้นอ้างอิงนั้นมีราคาลดต่ำลง ผู้ออกก็ต้องขายหุ้นที่ซื้อมานั้นออกไป ดังนั้น ผลกำไรของการออก DW จึงอยู่ที่ความสามารถในการจัดการซื้อขายหุ้นเพื่อป้องกันความเสี่ยงนี้